فیزیک کوانتوم می گوید نوسانی که ساخت یافته از گردایش(مجموع)
انرژی این جهان است می تواند از نیستی سرچشمه گرفته باشد.
نوسان کوانتومی می بایست به تندی از میان برود و انرژی گرفته
شده را به خلا بازگرداند ولی از آن جایی که گردایش(مجموع)
انرژی از سوی انرژی گرانشی منفی به تراز خواهد رسید
پس هیچ گونه کرانمندی(محدودیت)کوانتومی برای ماندگاری
این نوسان نخواهد بود.
شکست تقارنی که گوث از آن نام می برد می تواند این جهانی
را که همانند دانه ای کوچک است به تندی رشد بدهد و آن را
به سوی مهبانگ ببردو هم چنین گسترش بی پایانی را در پی
داشته باشد که میلیاردها سال و هم زمان با سرد شدن جهان
و ساخت یافتن ستاره ها و کهکشان ها پایدار باشد.
می توان گفت هر آن چه را که در جهان کنونی می بینیم
از پهنه ای کوچک تر از یک میلیاردیم یک ذره ی پروتون
و هتا کوچک تر از آن گرفته شده است و سپس مهبانگ
رخ داده و جهان کنونی ما پدیدار شده است.
بن مایه:تارنمای فوکوس
نکته:مهبانگ=بیگ بنگ=انفجار بزرگ
۱۱-۱-۲۵۷۴ پارسی
